parabellum

Tak sobie to właśnie wyobrażam. Myślałem natomiast, że tarcie nie wystarczy i by piasta nie wysuwała się z zewnętrznej części łożyska, konieczne byłoby unieruchomienie piasty przez występ piasty opierający się o zewnętrzny pierścień łożyska, a wewnętrzny pierścień byłby umocowany tak, jak ma to miejsce, nakrętką w osi.

Ufam, skoro jest to tak powszechnie stosowane, to musi raczej działać, wydawało mi się jednak dziwne opierac mocowanie piasty w oparciu o tarcie. Po prostu myślałem, że czegoś tutaj nie jestem w stanie zrozumieć i jakoś ta nakrętka unieruchamia w poziomie piastę względem jej osi.

Mam wątpliwość, czy faktycznie ten element jest trzymany prawie wyłącznie siłą tarcia, prasa używana do wciskania nie używa jakichś olbrzymich sił.

I przy tym jak koło pracuje, uderza pod różnym kątem o przeszkody, nie ma szans, że się tarcza w łożysku nic nie zluzuje (pierścień przy grubości blaszki, to chyba tu większej roli nie odegra)?

Chciałbym tylko zrozumieć, co zapewnia tu mocowanie. Np. w Clio 3 bęben z tyłu ma łożysko wprasowywane od zewnętrznej strony bębna aż do oparcia na występie tego bębna. Śruba dociskając łożysko mocuje całość. Jak uzyskane jest mocowanie, gdy w Megane łożysko wchodzi od drugiej strony?

Scenic - chyba pokrewna konstrukcja - 4:20 widać pierścień a 4:34 łożysko wyciskane do wewnątrz.

Zastanwia mnie aspekt mocowania tarczy do jej osi, gdy ma ona wbudowane łożysko - czyli np. tak jak przypadku tylnej tarczy w Megane. Nakrętka tarczy opiera się o łożysko, łożysko jest wprasowywane od wewnętrznej strony tarczy - czy oznacza to, że tarczę na miejscu trzyma tylko siła tarcia między nią i łożyskiem (zapewne spora) + pierścień osadczy łożyska?

Macie inne pomysły, czym można by odkręcić korek do wlewania oleju? Zaworka niestety nie mam. Zastanawiam się nad wykorzystaniem starej nasadki i nacięciu w dwóch miejscach, ale może macie jakiś lepszy pomysł?

Z ciekawości, pamiętasz, ile wtedy wyniosła cię robocizna?

U mnie kąt wyprzedzenia zapłonu na luzie waha się -0,5 do plus 2,5; przy dynamicznym przyspieszaniu powoli rośnie do 16-18; jak puszczę wtedy gaz, to narasta ok. 35, jeśli będę powoli przyspieszał, to wzrasta dość szybko do 30. Czy to też może być elektrozawór? Wyskakuje mi komunikat P0340 i trochę szarpie przy szybkiej zmianie biegów, puszczaniu gazu.

Czy działanie czujnika wałka rozrządu w Megane 2 1.6 16 V (3 wtyki) mogę sprawdzić tak, jak to widać dla halotronów na Youtube: -wpiąć multimetr od tyłu do kabla sygnałowego i masy przy podpiętej wtyczki do czujnika i następnie przyłożyć do sensora metalowy przedmiot, oczekując, że przy prawidłowym działaniu spadnie napięcie? Raz włączył mi się komunikat błędu dla tego czujnika i mam problem z szarpaniem i zastanawiam się, czy może to po jego stronie leży wina.

Czy ma ktoś w praktyce doświadczenie jak wygląda trwałość popychaczy zaworów w tym silniku? Tj. przy jakim przebiegu typowo luzy są zbyt małe i trzeba wymienić popychacze?

Czy to normalne, że na odpiętej wtyczce od czujnika wałka rozrządu po włączeniu zapłonu napięcia ok. 12 woltów będę miał łącząc z białym kablem (to chyba będzie masa) każdy z dwóch pozostałych przewodów (to będzie u mnie czerwony i zielony)? Przewód sygnałowy nie powinien otrzymywać napięcia dopiero po przepłynięciu prądu z plusa przez czujnik?

Czyli rozumiem, że przy takich objawach prawdopodobne jest, że sterownik benzyny mógł się rozstroić i nawet jeśli jakiś wadliwy komponent instalacji gazowej zostałby wymieniony na sprawny, to takie zachowanie silnika, przynajmniej przez jakiś czas by się i utrzymało?

Zastanawiałem się jeszcze nad taką metodą, że zakręcić butlę, przestawić na gaz, wypalić tę resztkę podczas jazdy na osiedlu i potem na jałowych obrotach i potem przetestować, czy coś się zmieniło przy jeździe na benzynie.